Ik had voor vanochtend mijn wekker gezet om het ziekenhuis te bellen maar ik was heel moe, viel weer in slaap, en werd pas in de middag wakker. Ik heb toen gedoucht en me klaar gemaakt om "hopelijk" naar de orthodontist te gaan. Ik heb toen het ziekenhuis gebeld en die zeiden dat ik zelf even contact moest opnemen met mijn orthodontist om te kijken of ze me konden/wilden helpen, mocht dat niet kunnen dan kan ik altijd naar het ziekenhuis gaan. Ik heb toen mijn orthodontist gebeld, mijn situatie uitgelegd, en de assistente overlegde met een andere assistente en ik kon inderdaad meteen langs komen voor een nieuw elastiekje.
Dat klinkt makkelijker dan het was. Toen ik weg wilde gaan van huis merkte ik dat ik mijn fietsensleutel nergens kon vinden. Ik heb letterlijk een half uur gezocht en niks gevonden!!! Dat betekende dus dat ik moest lopen naar de orthodontist!!! Normaal is dat geen probleem maar ik heb net 2 weken geleden een kaakoperatie gehad, heb niet echt veel lichamelijke inspanningen ondernomen, en voelde me niet echt 100%, maar ik moest wel gaan. Voelde me een beetje licht in het hoofd, wazig... maar gewoon doorgestapt! Eenmaal bij de orthodontist kon ik meteen met de assistente meelopen naar een privé kamertje en het eerste wat ze zei was "wow wat zie je er anders uit!". Ze had me natuurlijk al vaker gezien waardoor ze commentaar kon geven op hoe ik er op dat moment uit zag haha. Ze zei wel dat ze kon zien dat ik nog zwelling en zo had en we babbelde nog even wat door over mijn herstel en zo. Toen zette ze een nieuw elastiekje in mijn mond (duurde letterlijk 3 seconden) en daarna stond ik weer buiten. Ik besloot om even langs de Albert Heijn te gaan voordat ik naar huis ging en wat kleine dingetjes te halen die ze niet hadden of te duur waren bij de supermarkt naast mijn huis.
Het was wel fijn om weer even buiten te zijn en wat "normale" dingen te doen, maar ik was weer blij toen ik thuis was!
No comments:
Post a Comment