Dag 27: 4 Kilometer Supermarkt

Vandaag is het zaterdag en ik dacht weer te proberen om 4 km te lopen naar de Albert Heijn. Dus dat heb ik gedaan! Ik was wel weer moe, en ik moest op de terug weg 3 keer rusten op bankjes (en dat te bedenken dat ik 5 keer per week 5 km rende 1-2 maanden geleden). Ik heb mijn diclophenac genomen samen met een ibuprofen voordat ik de deur uitging en een sjaal om mijn gezicht gewikkeld (tegen de kou maar ook omdat ik, jawel, nog steeds onzeker ben over mijn gezicht). Over het algemeen neem ik geen ibuprofen en hou ik me strikt aan mijn diclophenac recept en dat is vaak genoeg. Ik neem eigenlijk alleen een extra ibuprofen wanneer ik me wat moet inspannen zoals naar het ziekenhuis, naar de supermarkt etc.

Dag 23: Elastiekje weer kapot

Ergens in de avond is mijn elastiekje geknapt, maar dit keer aan de andere kant!!! Ik heb geen idee hoe dat gebeurt is. Ik denk dat ik mijn mond iets te ver open deed, maar nog??? Morgen dus maar weer de orthodontist bellen, of ik kan wachten tot donderdag wanneer ik weer naar het ziekenhuis moet...

Mijn tong is niet helemaal geheeld maar het is al wel veel beter dan eerst; ik kan iig weer een beetje eten!

Dag 21: Weer een milkshake

Het gaat vandaag wat beter met mijn tong, maar nog steeds veel pijn en ik eet liever niets. Ik heb vandaag maar weer een milkshake gehaald; de kou voelde fijn op mijn tong. Ik poets mijn tanden nu extra vaak, en dat helpt met het verlichten van de tongpijn. 

Morgen worden de hondjes opgehaald.

Dag 20: Tongpijn

Gister vroeg naar bed gegaan, want ik denk dat dat gedoe met de honden me erg moe had gemaakt. Toen ik wakker werd deed mijn tong heel veel zeer. Gister had ik het ook al een beetje, maar vandaag is de pijn echt verschrikkelijk. Toen ik in de spiegel keek en mijn tong een beetje uitstak merkte ik dat ik allemaal kleine wondjes op mijn tong had; alsof iemand met een super scherpe rand van een papier meerdere malen over mijn tong was gegaan. Ik weet niet waar al deze wondjes vandaan komen; ik denk dat het misschien door een fruit drankje komt die ik had gedronken. Mijn mond is vrij gevoelig voor groente en fruit, en soms krijg ik blaren in mijn mond erdoor, maar ik heb volgens mij nog nooit sneeën gehad erdoor?! Ik weet niet wat anders deze wonden heeft kunnen veroorzaken, maar het doet zo'n &@^%*# pijn. Ik kan nauwelijks praten, en eten doet erg pijn. Ik heb vandaag dus maar wat rijst gemaakt met kerrie saus, omdat ik dan niet echt hoef te kauwen.

Dag 19: hondjes!!!

Vanochtend zijn mijn hondjes gearriveerd!!! Ik heb ze erg gemist dus was weer blij ze te zien. Ik wilde vandaag ook weer naar de Albert Heijn maar ik was een beetje overweldigt door de honden, dus ben niet gegaan. Ik heb wel wat kleine wandelingen gemaakt met de honden, natuurlijk wel een sjaal om mijn gezicht gedaan want ik ben nog een beetje onzeker over hoe het eruit ziet. Ik kwam een meneer tegen met zijn hond die ik wel vaker ben tegen gekomen en hij zei "Oh wow, je haar! Ik zag je om de hoek komen en het zag er heel sprookjesachtig uit". Haha, hij dacht dat ik mijn haar had geverfd voor Halloween of zo, maar neen, het is toch echt voor mijn persoonlijke entertainment haha. Wel een leuk compliment natuurlijk!

Toen ik terug kwam van een van onze wandelingen had ik de buiten door open staan om wat rommel in de container achter mijn huis te gooien en toen merkte ik dat een van mijn honden was weggelopen. Aaaaah! Ik kon dit nu echt niet hebben. In ieder geval na gezocht te hebben bleek dat hij de buurtsupermarkt was binnen gelopen (waarom weet ik ook niet, waarschijnlijk rook hij eten HAHA) en had een mevrouw die in de buurt woonde en bij de buurtsupermarkt werkte haar man gebeld en die had de hond mee naar huis genomen. Ik was gelukkig net op tijd want blijkbaar hadden ze de dierenambulance en alles al gebeld. Pffff, hij was misschien maar een kwartiertje weg?! Moet dus wel wat beter oppassen. Ik denk dat, omdat ik nog niet helemaal 100% ben, mijn reactie snelheid wat minder is en ik dingen minder snel opmerk en niet zo goed over dingen nadenk. Ik heb ook niet echt de energie om steeds rond te rennen achter mijn honden aan haha. Maar goed, dat gebeurt dus niet nog een keer :)

Dag 18: Moe

Ik was (ben) erg moe door gister. Ik denk niet dat mijn lichaam klaar was om 4 km te lopen, maar goed. Ik wilde vandaag eigenlijk mijn haren verven maar in plaats daarvan heb ik veel geslapen en wat dingetjes opgeruimd in huis. Ik ben vandaag ook angstig om te eten, omdat ik bang ben dat ik de elastiekjes weer breek dus ik ben weer terug gegaan naar mijn "liquid diet" en daardoor heb ik waarschijnlijk ook minder energie wat me ook weer meer moe maakt, zucht.

Dag 17: Orthodontist

Ik had voor vanochtend mijn wekker gezet om het ziekenhuis te bellen maar ik was heel moe, viel weer in slaap, en werd pas in de middag wakker. Ik heb toen gedoucht en me klaar gemaakt om "hopelijk" naar de orthodontist te gaan. Ik heb toen het ziekenhuis gebeld en die zeiden dat ik zelf even contact moest opnemen met mijn orthodontist om te kijken of ze me konden/wilden helpen, mocht dat niet kunnen dan kan ik altijd naar het ziekenhuis gaan. Ik heb toen mijn orthodontist gebeld, mijn situatie uitgelegd, en de assistente overlegde met een andere assistente en ik kon inderdaad meteen langs komen voor een nieuw elastiekje.

Dat klinkt makkelijker dan het was. Toen ik weg wilde gaan van huis merkte ik dat ik mijn fietsensleutel nergens kon vinden. Ik heb letterlijk een half uur gezocht en niks gevonden!!! Dat betekende dus dat ik moest lopen naar de orthodontist!!! Normaal is dat geen probleem maar ik heb net 2 weken geleden een kaakoperatie gehad, heb niet echt veel lichamelijke inspanningen ondernomen, en voelde me niet echt 100%, maar ik moest wel gaan. Voelde me een beetje licht in het hoofd, wazig... maar gewoon doorgestapt! Eenmaal bij de orthodontist kon ik meteen met de assistente meelopen naar een privé kamertje en het eerste wat ze zei was "wow wat zie je er anders uit!". Ze had me natuurlijk al vaker gezien waardoor ze commentaar kon geven op hoe ik er op dat moment uit zag haha. Ze zei wel dat ze kon zien dat ik nog zwelling en zo had en we babbelde nog even wat door over mijn herstel en zo. Toen zette ze een nieuw elastiekje in mijn mond (duurde letterlijk 3 seconden) en daarna stond ik weer buiten. Ik besloot om even langs de Albert Heijn te gaan voordat ik naar huis ging en wat kleine dingetjes te halen die ze niet hadden of te duur waren bij de supermarkt naast mijn huis.

Het was wel fijn om weer even buiten te zijn en wat "normale" dingen te doen, maar ik was weer blij toen ik thuis was!

Dag 16: Elastiekje kapot

Ik voelde me vandaag erg moe, kwam denk ik door gister, alle prikkelingen @ het ziekenhuis en zo... Maar goed, vandaag probeerde ik voor het avond eten weer wat vast te eten. Ik had nog een zak met oven aardappeltjes waarvan ik er een paar in de oven heb gelegd. Net zoals de frietjes van gister heb ik ze niet te lang in de oven gelaten om er voor te zorgen dat ze warm en zacht waren. Maar toen ik eenmaal aan het eten was brak een van mijn elastiekjes!!! En de chirurg had me geen reserve elastiekjes gegeven, aaaaah!! Paniek!!! Ik haalde het gebroken elastiekje uit mijn mond en at de rest van mijn aardappeltjes op. Het kauwen ging wel makkelijker nu een van mijn elastiekjes er uit was haha. Ik heb daarna ook goed mijn tanden schoongemaakt (dat ging nu ook makkelijker omdat het elastiekje er uit was). Ik herinnerde me dat ik kleine haar elastiekjes had en wanneer ik die dubbel vouwde kon ik 'm om mijn beugel heen doen zoals een normaal elastiekje. Dat heb ik nu dus in mijn mond zitten haha. Morgen even het ziekenhuis bellen om te vragen of ik langs de orthodontist kan gaan voor nieuwe elastiekjes. Mijn orthodontist is namelijk een 5-10 minuten fietstochtje, terwijl het ziekenhuis 20 minuten met de auto is. 

Stay tuned! 

Dag 15: Controle bij de chirurg

Vannacht niet echt veel geslapen, omdat ik denk ik (?) nerveus was voor mijn afspraak met de chirurg voor vandaag. Ik was 20-30 minuten te vroeg voor mijn afspraak, maar ik was meteen aan de beurt. Dat was wel fijn (ik hou niet van wachten). Toen ik mijn chirurg's kamer binnen kwam zei hij meteen "Hallo L. Je ziet er weer stijlvol uit zoals altijd." Dat maakte me wel aan het lachen. Hij gebruikte een ander woord dan stijlvol overigens, maar ik kan me niet meer precies herinneren wat hij zei.

Anyways, de chirurg vroeg hoe het ging en ik ging toen in de "tandartsstoel" liggen zodat hij in mijn mond kon kijken. Hij nam voorzichtig een kijkje en zei dat het er allemaal goed uit zag en dat ik mijn tanden bijzonder mooi schoon hou. Hij heeft mijn elastiekjes aan de achterkant eruit gehaald want die trokken iets te hard waardoor ik weer een open beet begon te krijgen. Wel heb ik nu nog steeds elastiekjes aan de zij/voorkant die iets strakker staan dan voorheen (en op dit moment erg hard aan het trekken zijn en het is erg oncomfortabel haha). Hij vroeg nog of ik gewricht pijn had en wreef met zijn handen aan de zijkant van zijn hoofd (slaap). Ik zei dat ik wel af en toe pijn scheuten kreeg aan de linkerkant bij mijn slaap. Hij zei dat dat inderdaad de gewrichten zijn. Hij vroeg wanneer ik de pijn had bijvoorbeeld bij eten of zo (wat? eten? mag/kan ik eten??), maar ik zei dat hij voornamelijk was als ik een hoofdtelefoon droeg of wanneer ik op die kant lig. Hij zei dat ik pijnstillers moest nemen wanneer dat gebeurde en voor de rest moet ik de pijn in de gaten houden. Hij adviseerde mij om mondbewegingen te doen (omdat mijn mond nog raar staat en ik mijn mond niet goed kan bewegen door de hechtingen). Ik moest een nieuwe afspraak maken voor volgende week en dat was mijn check-up! Toen ik de kamer verliet zag ik mijn ziekenhuis buurvrouw in de wachtkamer. Van een afstand gebaarde we naar elkaar hoe het ging haha. Ik heb er wel spijt van dat ik niet naar haar toe ben gelopen en telefoonnummers heb uitgewisseld. Ik denk dat we wel steun aan elkaar zouden kunnen hebben, maar goed... het was overigens wel goed om haar te zien want ik kon precies zien wat er nog "verkeerd" was aan haar gezicht (zwelling en zo), waardoor ik deze dingen ook kon zien in mijn eigen gezicht. Daardoor kan ik mijn eigen gezicht en herstel nu beter waarderen en zien dat ik nog een lange weg te gaan heb. Mijn volgende afspraak is overigens op donderdag!

Toen ik thuis kwam van het ziekenhuis heb ik een beetje tiramisu naar binnen gelepeld. Het was voor deze afspraak niet helemaal duidelijk voor mij wanneer ik zachtere dingen mocht gaan eten, maar toen de chirurg vroeg of ik pijn had "bij het eten" dacht ik "oh, dus ik mag gewoon proberen zachtere dingen te eten? LOL". Ik vond ook nog een zak met oven frietjes in de diepvries waar ik er een paar van heb klaargemaakt voor lunch! Ik heb ze niet te lang in de oven gelaten zodat ik zeker wist dat ze zacht genoeg waren. Het voelde wel heel raar aan omdat ik "probeerde" te kauwen, maar mijn kaken leken niet helemaal te begrijpen hoe dat werkte. Daarna heb ik een middag dutje gedaan, want vandaag was een beetje teveel voor mij denk ik haha.

Dag 14: Elke dag een beetje beter

Al bijna twee weken zijn nu voorbij sinds ik de kaakoperatie heb gehad; tijd gaat snel! Ik kan met zekerheid zeggen dat het elke dag beter gaat. Het enige waar ik nu nog tegenaan loop is dat mijn lichaam zo zwak is en dat ik het soms wat rustiger aan moet doen. Sinds ik normaal kan drinken heb ik onbewust een soort van ontbijt/lunch/dinner routine gecreëerd. Het is elke keer het zelfde maar het vult me wel. Ik drink eerst rood fruit soja melk, gevolgd door een kopje soep, gevolgd door een bekertje chocolade melk. Tussendoor drink ik welke vruchtensap ik voor die dag gekozen heb (sinaasappelsap, duo sap, cranberry sap etc.) en dat dan 3x per dag. Soms als ik 's avonds nog honger heb dan doe ik die routine nog een keer. Meestal is het genoeg om door 2 pakken soja melk heen te gaan en een fles/pak vruchtensap. Wat ongeveer 3 liter aan vloeistof is. Ik drink bijna geen water, omdat ik me snel vol voel en water heeft 0 calorieën, dus dat is gewoon zonde.

Ik kijk erg uit naar mijn afspraak met de dokter morgen. Ik hoop dat mijn vooruitgang goed genoeg is! Als ik eerlijk ben is het enige waar ik aan kan denken pannenkoeken. Dat is eigenlijk het enige waar ik aan kan denken sinds die crêpes van de How I Met Your Mother aflevering op televisie haha. It's driving me nuuuuts.

Ik ben ook vergeten te vermelden hoe het met mijn neus gaat!!! Het is allemaal afgezwakt. Ik ben nog steeds "verkouden" en de afgelopen dagen probeer ik steeds voorzichtig mijn neus te snuiten wanneer het moet, maar over het algemeen is het ergste over dus dat is fijn. Zoals ik al zei in het begin van deze post: Ik kan met zekerheid zeggen dat het elke dag beter gaat.

Dag 13: Milkshake

Vandaag weer eens ingeslapen (het zal wel eens niet). Incissie wonden waren gevoelig deze ochtend maar niet zo erg als andere dagen. De druk in mijn gezicht is ook minder.

Iets wat ik heb opgemerkt is dat aan het begin van de dag mijn lippen wat meer gezwollen zijn (vooral mijn bovenlip) en aan het eind van de dag niet. Mijn bovenlip lijkt wat meer te verdwijnen en mijn lippen zijn ook minder vochtig. Ik kan daardoor ook minder goed praten aan het eind van de dag.

's Avonds ben ik weer naar de winkel geweest om wat soep en soja melk te halen. Ik liep langs de cafetaria en kreeg een idee om een milkshake te halen, want waarom niet. Dus dat deed ik ook. Grootste maat en heb 'm helemaal leeggedronken!!! Was wel lekker maar wel buikpijn daarna haha. Nja, was het waard :)

Dag 12: Kaarten en een ijsje!!!

Vandaag toen ik wakker werd deed mijn bovenkaak incisie wond weer pijn. Dat lijkt op dit moment gewoon een trend te zijn want het gebeurd elke ochtend. Ik heb ook veel geslapen; ik denk dat mijn lichaam moe was van gister (supermarkt en zo). Nadat ik opstond had ik een leuke verrassing in mijn brievenbus liggen: 3 enveloppen! Het waren 4 kaarten: 3 van mijn vrienden, en 1 van een huisgenoot van een van mijn vrienden. Super lief! Twee van de kaarten zijn pop-ups en heb ik naast mijn bed neergezet, de andere twee kaarten heb ik op mijn prikbord gehangen. Oh en bij een van de kaarten zat ook een velletje met eenhoorn stickers: mijn favoriet! Zo lief haha♥

In de middag heb ik geprobeerd een (vegan) mini magnum ijsje te eten. Ik had gewoon zo'n trek en ik zag het in de vriezer liggen en ik kon het gewoon niet weerstaan. Het chocola brak ik af met mijn vingers en stopte ik tussen mijn tanden, vervolgens smolt het op mijn tong. Daarna probeerde ik het vanille van het ijs te eten met mijn mond. Dat was een beetje raar om te doen omdat ik mijn tong niet kon gebruiken haha. Soms duurde het ook te lang en deed mijn mond pijn van de vrieskou en moest ik even wachten met dooreten. Ik heb bijna het hele ding opgegeten, maar moest stoppen omdat ik buikpijn kreeg haha. Mijn handen waren ook erg plakkerig, maar het was het waard!

Ik praat ook bijna weer normaal wat fijn is. Ik kan de meeste klanken nu vrij goed uitspreken, het is gewoon dat mijn tanden op elkaar gesloten zitten door de elastieken dat het praten wat lastiger maakt. Ik kan mijn lippen ook wat vrijer bewegen en ik kan ook beter glimlachen. Ik zie er wel een beetje creepy uit wanneer ik glimlach maar dat hoort er denk ik bij?! Maar over het algemeen train ik de spieren in mijn gezicht goed door veel te lachen haha.

Dag 11: Supermarkt!

Vanochtend vroeg opgestaan om de containers aan de straat te zetten. Ik ben toen maar opgebleven. Later in de ochtend deed ik een dutje en ben daarna opgestaan. Had weer een kleine meltdown over mijn gezicht en hoe ik er uit zie. Verder heb ik vandaag een beetje schoongemaakt in huis en ik ben 's avonds naar de winkel geweest!! Heb 2 pakken chocolade soja melk gekocht en 1 rode vruchten. Toen ik thuis kwam heb ik geprobeerd wat ijs te eten. Ik heb 3 kleine lepeltjes gegeten. Ik moest het een beetje naar binnen duwen met mijn vingers, maar het was wel even lekker om een andere textuur in mijn mond te hebben! Mijn buik deed wel zeer nadat ik het had gegeten maar afijn. Het liefst wil ik iets van pap eten of spinazie, maar alleen al denkend aan het feit hoeveel energie het zou kosten om dat naar binnen te werken zorgt ervoor dat ik liever een glas chocolade soja melk drink ¯\_(ツ)_/¯  Praten gaat overigens ook veel, veel beter. Ik heb het gevoel dat ik nu wat meer verstaanbaar ben en ik de meeste woorden "normaal" kan uitspreken. Ik heb nog wel moeite ermee natuurlijk, en lange zinnen vormen is nog steeds een drama, maar het gaat al veel beter! Oh en ik weet niet of ik het gister al had gezegd maar ik drink nu ook zonder handdoek. Ik knoei (bijna) niet meer. Awesome!!

Gewicht

Mijn gewicht is opeens 51.1 kilo. Ik weet niet hoe ik gewicht ben aangekomen maar sure?! Toen ik vandaag naar de winkel ging had ik een van mijn skinny jeans' aan en de broek zat echt te losjes. Dus ik snap niet helemaal hoe gewicht werkt haha. Ik weet alleen dat de chirurg zei dat ik mijn gewicht in de gaten moest houden, dus dat doe ik ook. Ik denk dat ik me niet meer ga wegen tot maandag. Vooral nu ik het gevoel heb dat ik meer calorieën drink en zo.

Dag 10: Zzzzzzzzzzzz

Vandaag was een echte dutjes dag. Mijn oma belde me de hele ochtend lang wakker en ik nam steeds niet op omdat ik gewoon te brak was om de telefoon op te nemen. In totaal had ze 12 keer gebeld. Een beetje overkill oma? Ik wilde vandaag graag naar de winkel, maar ik was echt zo moe omdat ik geen goede nachtrust had gehad. Ik heb wel geprobeerd mijn make-up te doen omdat mijn gezicht er vandaag vrij normaal uitzag maar dat was een slecht idee haha. Ik zie er op dit moment raar uit met make-up. Ik denk dat ik moet wachten tot de zwelling nog iets minder wordt. Later in de middag heb ik een dutje gedaan (4 uur lang whoops).

Ik heb mezelf niet gewogen en ook niet echt bijgehouden wat ik heb gegeten. Vandaag was echt een rommelige dag. Wel heb ik mijn gezicht goed bekeken in de spiegel en ik ben bang dat mijn gezicht iets wordt wat ik niet wil dat het wordt, en dat ik er uiteindelijk niet blij mee ben. Ik wil niet nog een kaak operatie om alles te zetten zoals ik dat wil want dan wordt het een operatie dat puur voor de "looks" is en daar ben ik niet zo van. Ik probeer mezelf steeds te vertellen dat mijn gezicht nog steeds niet geheeld is en dat ik het tijd moet geven, maar het is echt lastig. Vooral omdat ik geen een van de voordelen van de operatie nog kan ervaren: niet de buitenkant en ook niet de "inner workings" van mijn kaken. Het is vrij frustrerend en ik weet niet goed hoe ik er mee om moet gaan.

Voor de operatie VS. dag 5 VS. dag 10: wat een verschil!!!

Dag 9: Niks bijzonders

Ik viel weer eens laat in slaap maar ik heb wel 6-7 uur achtereen geslapen. Mijn gezicht ziet er vrij normaal uit voor het eerst sinds mijn operatie. Vooral de linkerkant is al bijna niet meer gezwollen. Het is echt nog de rechter kant, mijn wangen, en rondom mijn lippen. Mijn linker neusgat deed wel zeer de eerste helft van de dag. Ik weet niet goed waarom. En ook de incisie wond bij mijn bovenkaak was nogal gevoelig door de dag heen. In de middag heb ik een dutje van een uurtje gedaan. Ik maakte gisteravond voor het slapen gaan ook de fout om andere kaakoperatie blogs te lezen en er was iemand die op dag 12 al ging shoppen, ik weet dat het nu pas dag 9 is maar om over 3 dagen al een hele dag te gaan shoppen: wow!!! No way!! Lol. Kwijlen is overigens bijna niet meer een probleem, behalve als ik op mijn zij lig of voorover buig, maar anders heb ik er gelukkig geen last meer van.

Ik heb vandaag nog wat rare tintelingen in mijn gezicht gehad. Gister had ik er ook een paar maar vandaag was het toch iets heftiger. Vooral in de avond waren mijn lippen heel erg aan het tintelen; super rare ervaring! Ik heb er een kleine ice pack opgelegd en daardoor gingen ze gelukkig wel een beetje weg.

Gewicht

Ik woog vanochtend weer 50.5 kilo wat goed is! Ik weet niet hoe ik aan ben gekomen maar ik denk dat mijn lichaam zichzelf stabiel probeert te houden waar ik wel blij mee ben. In één keer teveel afvallen is niet gezond voor je natuurlijk.

Inname

Vandaag heb ik mijn pak bananen soja melk open gemaakt en ook cranberry sap!

• 600 ml bananen soja melk
• 2 pakjes vruchtensap
• 500 ml water
• 300 ml cranberry sap

Drinken uit een beker gaat nu al een heel stuk beter. Ik drink nog wel met een handdoek maar die is eigenlijk al niet meer nodig. 

Dag 8: Pijnstillers & bouillon!!!

Ik voelde me vannacht iets moeër dan normaal. Rond 4 uur viel ik keihard in slaap en ik werd rond 11.45h wakker gebeld door mijn oma. Gister had ze ook al gebeld en ik had haar verteld dat de pijnstillers die de vriend van mijn moeder had gebracht veel te groot waren en dat ik wel naar de buurtsuper ging "morgen" om zelf wat paracetamol te halen. Ze zei dat als het niet lukte dat ik haar dan even moest bellen. Maar ze belde me zelf al op en zei dat ze na het middageten even langs zou komen om paracetamol te brengen. Lief! Dus vanmiddag kwamen mijn opa en oma even op bezoek. Ze zijn 20 minuten of zo gebleven. Was wel gezellig. Praten gaat gelukkig ook al iets beter. En ik heb nu voor het eerst ongeveer 8 uur achtereen geslapen!!! Verbetering is in zicht!!!!!!!!

Ik zie er nog steeds een beetje... dom uit omdat ik mijn 

mond niet dicht kan doen. Maar zoals je ziet is de zwelling all minder en bijna geen blauwe plekken!

Gewicht

Vandaag weeg ik precies 50kg. Gelukkig val ik nu iets minder langzaam af. Als ik namelijk 1 kilo per dag zou blijven afvallen zouden ze me aan de sondevoeding moeten leggen volgende week haha. Ik denk dat ik bij mijn afspraak in het ziekenhuis volgende week 48 kilo weeg, en als het goed is mag ik dan mijn elastiekjes er dagelijks uit halen zodat ik mijn tanden kan poetsen en kan eten en zo (dit heb ik meegekregen van andere kaakoperatie blogs). Dus ik zal vanaf dan weer gewicht aankomen, yay!

Drankinname

Nu klink ik als een alcoholist haha:

• 250 ml chocolade melk (208)
• 2 bekertjes water (0)
• 2 kopjes tomaten bouillon (38)
• 1 kopje tuinkruiden bouillon (8)
• 1 pakje vruchtenlimonade (76)

Ik heb vandaag voor het eerst bouillon gemaakt. Gewoon uit zo'n zakje met gekookt water zeg maar. Ik had het gevoel dat drinken zo goed ging dat ik het wel kon proberen en het ging inderdaad best goed! Ik gebruik wel een handdoek die ik dan over mij heen leg voor het geval ik een beetje knoei, maar het gaat best goed. Helaas vult de bouillon me wel heel erg waardoor ik niet zo veel andere dingen kan drinken. Als je een tijdje niets eet dan past je lichaam zich aan en krimpt je maag ook waardoor je veel minder kan consumeren. Ik ga morgen denk ik naar de winkel om chocolade melk te kopen want dat is nu op. Ik wil liever niet te veel door elkaar drinken want dan ben ik bang dat ik misselijk word of zo. Dus ik zal morgen wel kijken wat ik doe.

Rest van de dag

Rest van de dag heb ik niet echt veel gedaan. Ik denk dat mijn ADHD een beetje opspeelde omdat ik meer energie kreeg door de bouillon (denk ik) en heb ik veel nieuwe spelletjes geïnstalleerd en gespeeld op mijn laptop: Rollercoaster Tycoon 3, Zuma, Peggle, Rocksmith (ja ik heb met mijn gitaar op bed gezeten haha), en de Sims 4. Ik heb ook 2x 500mg paracetamol genomen in de middag wat heel erg hielp tegen de rare pijntjes en zo doe ik steeds voel.

Dag 7: Dépression Nerveuse

Pas weer om 6 uur in slaap gevallen, omdat ik niet comfortabel kon worden in bed. Dit is echt super irritant aan het worden. Ik werd rond 11 uur wakker en was super moe, maar ik had weer een drukkende pijn in mijn gezicht waardoor ik niet kon slapen, dit keer was het "de wond" (of dat denk ik dan) aan de binnenkant van mijn mond. Mijn neus zat ook heel erg dicht dus heb ik weer gestoomd. Dit keer snuitte ik een heel klein beetje en dat hielp heel veel. Mijn linkerkant is nu veel minder verstopt, maar het was wel een tijdje een beetje aan het bloeden.

De vriend van mijn moeder had vandaag nog contact met mij opgezocht en gevraagd of mijn honden langs konden komen. Haha natuurlijk niet!!! Ik zou ze heel graag willen hebben, maar op dit moment is het echt nog even te veel. Ik zei wel dat ik pijnstillers nodig had dus die bracht hij 's middags even langs, dat was wel lief. Helaas was de ibuprofen véél te groot en kon ik mijn kaak niet open genoeg doen om ze in te nemen. Moet dus weer een alternatief verzinnen hiervoor.

Te groot helaas :(

Mijn gewicht is overigens stabiel. Woog rond de 50.5 kilo. Ik had al wat gedronken en was al een tijdje wakker toen ik me woog, normaal weeg ik mezelf nuchter, dus ik woog 50.8 kilo wat denk ik dan wel 50.5 nuchter is. Dat is iig goed.

Ik had bijna geen problemen met kwijlen vandaag. Ik kwijl alleen als ik iets te ver voorover buig, dan valt er een beetje kwijl uit mijn mond. Mijn speeksel is ook veel dikker (TMI sorry) waardoor het wat beter in mijn mond blijft hangen wat ook helpt.

Mental breakdown

Vandaag was de eerste dag dat ik een echte "slechte" dag had en gehuild heb. Ik was heel erg chagrijnig en voelde me een beetje down. Toen ik later op de dag ging douchen begon ik keihard te huilen toen ik in de spiegel keek en ik dacht "ik ga er nooit meer normaal uit zien" en toen later "wat als ik er niet als mezelf meer uit zie nadat ik geheeld ben". Ik weet dat dit allemaal heel erg ijdel klinkt, maar je hebt geen idee hoe raar het is om je gezicht te zien transformeren in Shrek's gezicht. Ook al weet je dat de zwelling etc. weggaat, als je daar overheen kijkt dan zie je alsnog dat de botstructuur van je gezicht helemaal veranderd is en dat is echt een shock. En ik denk omdat ik vandaag al een wat mindere dag had was dat allemaal gewoon te veel en had ik gewoon een keiharde mental breakdown. It happens  ¯\_(ツ)_/¯ 

Dag 6: Iets vies in mijn mond

Ik viel vannacht pas rond 5 uur in slaap. Dat was wanneer de druk wat minder werd en ik uiteindelijk comfortabel kon liggen. Helaas werd ik vanochtend al weer om 10 uur wakker. Ik was niet eens uitgeslapen, ik voelde me nog steeds moe. Toen ik wakker werd had ik een rare drukkende en bonzende pijn rondom mijn bovenkaak. Ik denk dat het 1 grote wond is waar ze hebben gesneden en helaas kan ik het voelen. Omdat ik geen andere pijn medicatie heb meegekregen naast mijn diclofenac ben ik een beetje aan het panieken want ik heb verder ook geen paracetamol of ibuprofen in huis. Ik heb er nog naar gevraagd maar wat er op mijn recept stond was blijkbaar genoeg? Ik vind het nog steeds vreemd, want toen ik mijn bovenkaak operatie had, kreeg ik twee keer zoveel medicatie mee naar huis en die operatie was veel minder ingrijpend. Ik heb uiteindelijk maar een ice pack rond mijn onderkaak gelegd en een kleine ice pack legde ik op mijn wang voor mijn bovenkaak en wisselde steeds van wang. Dit hielp een beetje tegen de pijn. Ik heb een van mijn favoriete jaw surgery blogs geïnformeerd om te kijken hoe zij het deed rondom dag 6 en het lijkt erop dat hoe ik me voel normaal is. Zij nam ook veel meer pijnstilling dan mij per dag en had nog steeds last van drukkende pijn etc. dus ik zie het als vrij normaal na zo'n zware ingreep?! Dit is wel een beetje een opluchting.

De zwelling is echt zoveel minder, nice!

De mega zwelling in mijn gezicht is gelukkig aan het weggaan en ik heb alleen een kleine blauwe plek aan de rechter onderkant van mijn gezicht. Ik weet niet of ik nog meer blauwe plekken krijg, maar ik verwacht het wel. Het kwijlen is ook stukken minder aan het worden (THANK. GOD!!!)

Mijn gezicht en ogen zijn steeds heel droog, ik gebruik oogcrème van de Kruidvat voor rondom mijn ogen en mijn neusvleugels en ik vond dit goedkope flesje met vitamine E olie bij de Action die ik 2-3x per dag op een wattenschijfje doe en mijn gezicht er zachtjes mee in masseer. Dit helpt om mijn huid soepel te houden, want het droogt echt veel uit (vooral door mijn kwijlen haha).

Vanochtend woog ik 50.5 kilo. Ik heb me elke dag nog gewogen en ik ben bijna 1 kilo per dag afgevallen. Ik stuurde een foto van mijn platte buik naar een vriendin en ze gaf het commentaar dat het raar was om te zien hoe plat mijn buik nu was, vooral nadat ik 7 kilo was aangekomen voor mijn operatie.

Ik kreeg in het ziekenhuis overigens een dagelijkse trombose prik in mijn buik naast mijn navel en daar zit nu een klein wondje. Dat ding jeukt zoveel! Ik heb er gisteravond maar een pleister overgeplakt, want ik heb lange nagels en ben bang dat ik mezelf open krab in mijn slaap of zo. 

Een beetje een vies verhaal

Vanmiddag was ik (proberen) aan het praten met een vriend van mij en vertelde ik hem over droge stukjes huid die in mijn mond hingen en ik weg wilde hebben maar bang was er af te scheuren. Hij zei dat ik ze misschien kan afknippen. Dit leek me wel een goed idee dus ik pakte in spiegel en een klein nagelschaartje en begon te werk te gaan. Iets wat ik nog niet verteld had is dat ik mijn boven tanden steeds niet kon poetsen omdat ik dacht dat daar hechtingen zaten of iets dergelijks, er zat ook steeds bloed en ik snapte niet waarom. Toen ik een beetje begon te trekken aan de dode huid aan mijn bovenlip merkte ik dat er een donker rood iets vastgeplakt zat aan de binnenkant van mijn lip. De grote dode stukjes huid zaten er ook aan vastgeplakt. Omdat ik rond dat deel van mijn lip toch geen gevoel had ging ik er maar gewoon voor om het er uit te knippen. Uiteindelijk haalde ik er twee dode stukken huid de grote van een nagel uit mijn mond en een hard donker rood iets van ongeveer 2-3 cm lang. Dit heeft al die tijd in mijn mond gezeten!!! Ik zag dit geval zitten sinds dag 1 maar ik dacht dat het er hoorde of zo, of zoals ik al zei, dat het een deel van de hechtingen was of zoiets. De chirurg en zijn assistent hebben nog elke dag in mijn mond gekeken en er niks van gezegd, dus ik snap het niet. Dit ding hoorde niet in mijn mond te zitten. Ik denk dat het misschien een soort bescherming was (het leek een beetje op dat wax die je op je beugel doet tegen zweertjes en zo) die ze in mijn mond deden tijdens de operatie en er vergeten zijn uit te halen, en door het vele bloeden is het wat gegroeid en door al het speeksel was het verhard. Nadat ik het er uit had gehaald kon ik al veel beter ademen wat fijn was en ik heb meteen mijn tanden gepoetst!!! Eindelijk!!!

Na dit alles was ik vrij moe, heb gedoucht, en ben toen in bed gaan liggen en heb 3-4 uurtjes achtereen geslapen.

Intake

Vandaag heb ik gedronken:

• 300 ml chocolade melk (249)
• 1 pakje vruchten limonade (76)
• 1 pakje appelsap (84)
• 4 slokjes fruitsap (20?)
• 200 ml water (0)

Zoals je ziet drink ik niet zoveel en krijg ik niet zoveel calorieën binnen, maar mijn gewichtsverlies lijkt het zelfde te zijn als die van de meeste mensen die deze operatie hebben gehad. Velen van hen drinken maaltijdvervangingen en nemen 2 tot 3 keer zoveel calorieën tot zich, en nog is ons gewichtsverlies hetzelfde. Ik wou wel dat ik iets gezonder kon drinken met wat meer voedingsstoffen. Helaas kan ik nu echt alleen comfortabel uit een pakje drinken, en dan wanneer ik douche drink ik een beetje chocolade melk, dus ik heb het gevoel dat ik niet zoveel keus heb. Gelukkig heeft de chocolade melk wel wat calorieën wat weer scheelt. Wanneer ik mijn vervolgafspraak heb met mijn chirurg, en ik nog steeds het gevoel heb dat ik alleen comfortabel uit pakjes kan drinken zal ik wel vragen of we even langs de supermarkt kunnen en dan kijk ik wel wat ik nog meer kan halen wat verkrijgbaar is in pakjes en daar dan wat van halen. Ik heb veel fruitsappen in de koelkast liggen die ik nu allemaal helemaal niet kan opdrinken omdat ze in flessen zitten lol, dus dat moet maar wachten tot wanneer ik wat meer normaal kan drinken.

Dag 5: Wat minder, maar fijne dierendag!!!

Vandaag was een wat mindere dag. Ik ging gister rond 2 uur naar bed en werd vanochtend om 6.30 wakker. Ik was aan het woelen en kon niet meer in slaap komen omdat ik niet kon ademen. Er zaten korstjes om mijn neus heen en er kwam een klein beetje bloed met snot uit. Dit is een terugkerend iets: wanneer ik wakker word is dat meestal omdat ik niet kan ademen lol. Ik ben toen maar uit bed gegaan, heb mijn neus schoongemaakt, en wat was in de wasmachine gegooid. Mijn rechter neusgat is overigens helemaal vrij gemaakt, het is echt mijn linker neusgat die nog dicht zit en waar ik moeite mee heb.

Ik ben verbaasd overigens dat ik zoveel "normale" dingen kan doen en ik niet helemaal in elkaar zak als een stuk verdriet wanneer ik ergens mee bezig ben. Ik probeer het natuurlijk wel rustig aan te doen, maar nog! Je lichaam is sterker dan je denkt mensen!!! Vandaag kon ik alleen helaas niet zo lang staan als voorgaande dagen. Ik voelde me wat zwakker en mijn eetlust was ook minder (ook al had ik de hele dag trek in brood haha). Ik denk dat ik mijn nieuwe grenzen nog niet zo goed ken.

Zwelling is vandaag al een stuk minder vergeleken met 3 dagen geleden

Ik heb maar 1 dutje gedaan in de middag voor twee uurtjes. Mijn oma kwam 's avonds nog even langs om wat meer pakjes met drinken af te leveren en te kijken hoe het met me ging. Ze ging al gauw weer weg en later in de avond voelde het alsof iemand mij met een metalen schep tegen mijn gezicht had geslagen. Vanaf mijn neus naar beneden lag er zo veel druk op mijn schedel; het was zo gevoelig. Ik voelde me ook zo moe maar ik kon maar niet in slaap komen, omdat ik niet comfortabel kon liggen.

Ik heb vandaag ook maar 1x gedoucht omdat ik me echt niet ok voelde. In totaal 2 pakjes vruchten limonade, 1 pakje appelsap, en een half bekertje chocolademelk gedronken. Ugh.

Dag 4: Eerste dag thuis

Ik heb wat meer geslapen vannacht dan normaal. Wat fijn!!! Toen ik vanochtend wakker werd had ik veel last van druk op mijn gezicht en vond het dus wel echt tijd om uit te vogelen hoe ik mijn medicatie moest nemen. Ik ging er rustig voor zitten (met een spiegel) en heb uiteindelijk voorzichtig mijn kaken van elkaar gehaald zodat ik mijn pilletje erdoor heen kon gooien. Dat was alles? Als ze me dat nou gewoon verteld hadden in het ziekenhuis dat ik het zo moest doen, dan had ik ook niet zoveel paniek er over gehad LOL. Maar goed, wat gebeurd is is gebeurd. Ik voel me nu wel een beetje dom.

Nog wel veel slijm in mijn mond/achter in mijn keel wat echt minder is. Heb mezelf gewogen vanochtend en ben in totaal 3 kilo afgevallen (55.5 kilo toen ik vertrok, 52.5 kilo deze ochtend), whew. In de vroege middag kwam mijn oma nog even langs om te vertellen dat de zuster had gebeld, blijkbaar was ik mijn bitje en gips model van mijn "oude kaak" zo vergeten. Ik wist niet eens dat ik die mee naar huis mocht nemen. Dus die mag ik bij mijn volgende afspraak meenemen.

De zuster aan de telefoon bedoelde deze dingen. Ze stonden op mijn nachtkastje en omdat

ik niet wist of ik ze mee mocht nemen heb ik er maar een foto van gemaakt 

Nadat mijn oma vertrok heb ik mijn mond gereinigd met mijn waterflosser; eerst met water, daarna met mijn mondspoeling. En mezelf weer even gedoucht. Ik ben normaal niet zo'n fan van douches maar ik voel me steeds zo vies door al dat kwijlen; douchen voelt zo fijn! Vooral ook omdat ik dan gewoon net zoveel kan kwijlen als ik wil haha.

Wat later in de middag kwam mijn buurman aan de deur om mijn pakketje te brengen die ik gister had gekregen (maar ik was natuurlijk niet thuis). Ik wilde eerst niet open doen maar heb gewoon een sjaal over mijn gezicht gegooid en toen open gedaan; dat werkte prima! Ik heb ook een dutje gedaan in de middag 2-3 uur lang, dat is denk ik het langst dat ik tot nu toe aan 1 stuk door heb geslapen wat een goed iets is!

Ik heb 's ochtends een pakje met sap gedronken, 's middags, en 's avonds nog een. Dat is bij elkaar 230 calorieën die ik heb geconsumeerd!! Wow!! Mijn buik maakte door de dag heen nogal wat "honger" geluiden, wat ik wel begrijp. Mijn tv is altijd aan en de food commercials doen me niet zoveel goeds haha. Zoveel lekker eten :( Gister was ik How I Met Your Mother aan het kijken en iemand had crêpes gemaakt met slagroom en fruit en ik dacht "wow, zodra ik weer zachte dingen mag eten ga ik dat ook maken". Echt, de dingen die ik normaal nooit eet wil ik nu opeens eten. En het zal nog wel erger worden gezien een hele week zonder eten nog niet eens voorbij is en dit pas mijn eerste hele dag thuis is.

Ugggghhh... nu ben ik dubbel zoveel aan het kwijlen :(

's Avonds heb ik weer gedoucht en gestoomd wat wel hielp. Het stomen hielp niet zoveel als ik wilde, maar het hielp wel iets. Mijn linker neusgat is vooral een probleem maar dat komt omdat dat neusgat kleiner is omdat mijn neus scheef staat. Ik heb toen later voordat ik naar bed ging nog een keer gestoomd en gedoucht. Eerder deze avond had ik water uit een bekertje gedronken onder de douche. Ik kan nog steeds niet normaal uit een beker drinken dus ik zat te denken om misschien chocolade melk of zo te drinken wanneer ik douche. Dus dat heb ik dan ook gedaan tijdens het douchen voordat ik naar bed ging. Het was vrij lekker maar de laatste slokjes waren even aanpoten. Denk dat ik teveel heb gedronken in 1x (250 ml) en misschien ook te snel waardoor ik een beetje misselijk werd. Dus dat moet ik even minderen morgen. Maar anders ging het prima! Kon net zoveel knoeien als ik wilde haha.

Na het douchen mijn tanden schoongemaakt met mijn waterflosser maar had volgens mij een hechting of iets geraakt @ mijn rechterwang. Het deed zo'n pijn!!! Volgens mij bloede het niet maar wow... ik ben daarna meteen in bed gaan liggen en proberen te gaan slapen...

Dag 3: Mag naar huis!!!

Ik heb bijna de hele nacht wakker gelegen. Ik probeerde om 11 uur te gaan slapen maar dat lukte niet. Mijn buurvrouw was wel aan het snurken, was een beetje jaloers. Rond 12 uur of zo viel ik wel eventjes in slaap maar ik maakte mezelf wakker door gigantisch veel op mezelf te kwijlen (lees: het voelt alsof ik een bakje met water over mezelf heen gooi). Super irritant!!! Rond 12 begon ik te ijlen door lichte verhoging. Mijn hoofd was rare scenario's aan het verzinnen en het voelde een beetje als een bad trip?! Ik wilde de zusters niet lastig vallen dus ik heb na heel veel woelen uiteindelijk muziek opgezet en dat werkte om mezelf en mijn brein te kalmeren. Ik werd nog steeds om de zoveel tijd wakker maar ik heb iig wel wat geslapen.

 Er was een regenboog te zien toen ik wakker werd!

Ergens voor half 9 kwam de chirurg met zijn assistent langs om te kijken of ik en mijn buurvrouw naar huis mochten. Mijn buurvrouw mocht in principe meteen naar huis maar ze wilden mij wat langer houden, tot 2 uur of zo. Ik moest eerst eten zeiden ze. Ik was nogal geïrriteerd want mijn buurvrouw kon ook niet goed eten. Iemand had uiteindelijk verdunde vla aan haar gegeven dat ze naar binnen kon gieten, maar van mij verwachte ze dat ik normale soja vla en appelmoes kon eten?!?! Oke dan. Ik had niet het gevoel dat ik er slechter of beter aan toe was dan mijn buurvrouw: zij kon wel beter praten (waarschijnlijk omdat ze geen bal met slijm achter in haar keel had hangen) en slikken en ze was ook niet constant aan het kwijlen. Maar om me daarvoor langer in het ziekenhuis te houden.... Ik was sinds gisteravond al aan het aftellen naar 11 uur 's ochtends omdat ik heeeeeeeeeeel graag naar huis wilde maar alas...

Heb de rest van de ochtend youtube filmpjes gekeken en mijn buurvrouw ging rond half 11 naar huis, ik was best jaloers. Rond 11 uur ging ik naar de wc want ik had super veel slijm en opgedroogde viezigheid in mijn keel hangen en wilde met wat water spoelen. Ik begon met mijn tong wat viezigheid van mijn gehemelte te schrapen en probeerde het door mijn tanden naar buiten te duwen en zoveel viezigheid kwam eruit!!! Geen wonder dat ik niet kon slikken!!!! Nadat ik klaar was zag de wasbak eruit als ik net een abortus had gepleegd of zo, super vies :( Voelde me wel meer opgelucht en kon beter ademen.

Aaaaa laat me naar huisssss

Rond half 1 kwam de assistent van de chirurg mijn recept brengen en daarna begon ik mijn tas in te pakken. Ik was toch alleen maar naar de klok aan het staren, wachtend tot 2 uur, dus ik had toch niets beters te doen. Rond half 2 kleedde ik me aan en kwam de zuster nog een keertje binnen om te vragen hoe het ging. Ze zei dat ze sorry was dat ze zo door hamerde dat ik moest eten en zo, ze wilde gewoon het beste voor me. Dat begreep ik ook wel, en ze was mijn favoriete zuster van de week, want ze was geduldig en lief, maar ik denk niet dat ze begreep wat mijn belemmeringen waren. Ze dacht namelijk dat ik appelmoes kon eten, terwijl ik dat letterlijk niet kon. Ze dacht ook uiteindelijk dat ik appelmoes had gegeten, wat helemaal niet zo was. Ik had een leeg bekertje in de lade in mijn nachtkastje waar ik steeds wat appelmoes ingooide zodat het leek alsof ik aan het eten was. Sorry dat ik gelogen heb zuster, ik wilde gewoon heel graag naar huis :( 

Nog iets anders dat ze ook van mij verwachte was dat ik bij mijn opa en oma 2 nachten zou logeren, omdat ze dachten dat ik niet voor mezelf kon zorgen of zo. Ik zei "sure", maar natuurlijk ging dat niet gebeuren. Mensen verwachten altijd dat ik zwak ben omdat ik er klein en zwak uit zie, maar ik kan meer dan mensen verwachten. En ik wist waar mijn problemen lagen (het slikken, niet ademen, het slijm etc.) en niets of niemand kon deze problemen verhelpen, dus waarom zou ik bij mijn opa en oma blijven? De zuster had nog extra mijn oma gebeld om te vragen of ik daar mocht logeren, maar toen mijn oma mij uiteindelijk kwam ophalen rond 2 uur heb ik een kort argument met haar gehad waar ik in brak Nederlands uitlegde dat ik niet naar hun huis ging, maar naar mijn eigen huis. Ik heb een gigantisch bed waar ik zo graag in wilde slapen. En ik woon in een rustige buurt: rust!!! Mijn eigen douche!!! Ik kan overal kwijlen waar ik wil!!! Ik wil gewoon naar huis en met rust gelaten worden!!! Uiteindelijk heb ik haar over weten te halen (ze wilde me eerst terug brengen naar de afdeling en me niet meer mee naar huis nemen) en zei ze dat ik oud genoeg was om zelf te beslissen wat goed voor me was. Het was wel even panieken voor mij. Ik haat het als ik geen controle heb over een situatie waarin ik weet wat heb beste voor mij is, alleen omdat mensen mij onderschatten. Een beetje jammer.

In de auto naar huis!!!

Voordat ik het ziekenhuis verliet kreeg ik pilletjes die ik moest slikken, maar ik had geen idee hoe?!?!  Van de apotheek kreeg ik deze ook en begon (weer) een beetje te panieken, maar ik verwachte het thuis wel uit te vogelen. In de auto was ik nog steeds een beetje in paniek modus omdat ik bang was dat ik niet thuis afgezet werd, maar dat gebeurde uiteindelijk wel. En ik was zo blij!! Heb meteen in de douche gezeten voor 10-20 minuten wat heerlijk was, schone kleren aan, en toen lekker in mijn bed gaan liggen. Wat een vertroeteling! Ik voelde me meteen al stukken beter haha. 

Ik wilde heel graag drinken, maar ik wist dat het niet ging lukken met een beker omdat het zo weer uit mijn mond sijpelt. Mijn oma had mij een pakje met drinken gegeven in het ziekenhuis die ik nog niet had opgedronken dus die maakte ik open en wow, pakjes met drinken zijn een redding als je deze operatie hebt gehad!!! Je stopt het rietje in de zijkant van je mond en drukt een beetje op het pakje en dan kun je drinken naar hartenlust!!! Als je het rietje ver genoeg in je mond steekt kun je snel genoeg slikken voordat het weer uit je mond sijpelt Wat een uitvinding!!! Mijn oma zei dat ze nog langs zou komen die avond met mijn opa om te checken hoe het met me ging, maar dat ze eerst zou bellen. Dus toen ze me belde rond 7 uur vroeg ik aan haar of ze nog wat meer pakjes kon meenemen wat ze ook deed toen ze langs kwam met mijn opa. Toen ze langskwamen en zagen dat het ok met me ging waren ze volgens mij meer gerustgesteld en daarom gingen ze ook gauw weer naar huis.

Rond 9 uur nam ik een kort dutje van 45 minuten. Om 11 uur of zo maakte ik mijn tanden schoon met mijn waterflosser en mondspoeling. Rond 2 uur viel ik weer in slaap maar werd weer rond 4 uur wakker. Om 6 uur viel ik weer in slaap en werd weer rond 8 uur wakker... slapen is niet gemakkelijk blijkbaar maar het gaat wel beter dan in het ziekenhuis : )

Dag 1 & 2: Dubbele kaak operatie dag en Herstel

Maandag 30 september was mijn operatie dag. Ik moest 's ochtends al vroeg in het ziekenhuis zijn (7.15h) en had maar een uurtje geslapen. Was in het ziekenhuis iets vroeger dan verwacht en moest wachten voor de registratiebalie om open te gaan, er waren vrij veel mensen die zich aansloten in de wachtrij. Uiteindelijk heb ik me aangemeld en zat ik in de wachtruimte. Duurde een tijdje voor ik werd opgeroepen. Toen ik uiteindelijk opgeroepen werd maakte ik meteen kenbaar dat ik vergeten was mijn angst pilletje in te nemen dus ik kreeg er meteen een (yay). Ook werd mijn hartslag opgemeten en kreeg ik een rare onderbroek en een lelijke ziekenhuis jas die ik allebei aan moest trekken. Ik moest mijn haar nog in strakke vlechten maken want daar had ik 's ochtends geen tijd voor gehad om dat te doen, maar warempel, net toen ik mijn haar wilde vlechten kwam de meneer binnen die mij naar de pre-operatieve kamer ging rijden (dat was om 07.35h). Dus ik heb snel mijn haar wat rommelig gevlochten en ben op bed gaan liggen.

Registratie & Opname in het Ziekenhuis

Ons nieuwe thuis voor de komende 3 dagen!

Eenmaal in de pre-operatieve ruimte kreeg ik mijn infuus door een aardige mevrouw. De meneer die vorig jaar mijn infuus had geprikt (en het zo'n pijn deed) zat naast me en ik vertelde haar hoe pijn mijn infuus vorig jaar deed, dus ze prikte het wat hoger op mijn arm. Op de een of andere manier lukte het niet helemaal met doorprikken dus deed uiteindelijk de meneer het weer die het vorig jaar gedaan had. Dit keer voelde ik niet zo'n pijn als de vorige keer. Wel had ik een kleine paniekaanval op een gegeven moment dus het pilletje werkte niet zo goed als ik had gewild (toen mijn verstandskiezen werden getrokken kreeg ik een angst pilletje die me zo mak als een lammetje maakte en alles voelde zacht binnen een minuut!!! ik wou dat ze me dat hadden gegeven). Daarna kwamen ze me al gauw ophalen om me naar de operatie kamer te rijden. Er waren twee mensen aanwezig die tegen mij begonnen te praten en een van hen plakte stickers op mijn borst en deed heel veel verband om mijn hoofd heen. Er kwamen er steeds meer mensen binnen, en op een gegeven moment werd er een kapje om mijn mond gedaan en voor ik het wist was ik zzzzz.

Mijn infuus! Had extra mijn armen geschoren omdat ik wist dat

ze grote pleisters/tapes op mijn armen gingen plakken haha

Ik werd wakker omdat mensen zeiden "hey hallo word eens wakker! je hebt genoeg geslapen!". Er hing een grote klok tegen de muur tegenover mij en het was blijkbaar al 5 uur. LOL. Blijkbaar heb ik al die tijd geslapen. Ze zeiden dat ik te duf was om mijn kamer op te rijden en dat ze dachten dat het kwam door de angst medicatie, maar ik wist wel beter (1 uur slaap die nacht?). Ik kan mij verder niet zoveel herinneren. Ik was vooral veel aan het slapen volgens mij. Ik braakte ook steeds bloed. Mijn oma kwam nog op visite, op een gegeven moment was de chirurg er nog met zijn assistent... verder weet ik niets meer haha.

Super charmant, I know! (dat rode ding rondom mijn kin is overigens een icepack, niet bloed hehe)

De volgende dag kwam de assistent van de chirurg om 09.15h om mijn elastiekjes wat losser te zetten zodat ik wat beter kon ademen. Ik ben daarna in slaap gevallen en heb geslapen tot 11 uur. Die ochtend werd ook mijn bloed geprikt (of misschien was het gister? ik weet het niet meer) omdat ik steeds bloed braakte (ook al was het nu gestopt). Ik weet niet wat ze met mijn bloed hebben gedaan en wat ze precies hebben getest, maar het zal wel goed geweest zijn, want ik heb er verder niks meer over gehoord.

Om 12 uur kwam een zuster binnen en zei dat ik en mijn buurvrouw (zij had dezelfde operatie als mij gehad) niet meer mochten slapen en ze zette het raam open en het was zo koud in de kamer. Ik wilde gewoon slapen, laat me met rust stom mens; dacht ik. Kort daarna kreeg ik 5 verschillende medicaties die ik gewoonweg niet kon slikken, dus ik kreeg uiteindelijk zetpillen. Die dingen waren gigantisch overigens. Blijkbaar zou mijn zwelling het ergst toenemen deze nacht dus daar keek ik heel erg naar uit (not).

De medicatie die ze me gaven om te slikken VS de zetpillen, yikes

Omdat ik zo'n last had van slijm kwam een assistent binnen met zo'n zuig ding om wat slijm weg te halen, maar dat hielp helemaal niet. Het slijm waar ik het meeste last van had zat in mijn keel en daar kon ze niet bij. In ieder geval heeft ze het geprobeerd...

Ik heb trouwens ook veel verschillende zusters ontmoet. Sommige checkte en hielpen me meer dan anderen. Wat ik wel merkte was dat ze allemaal heel aardig waren in het begin, maar later op de dag werden ze chagrijnig en kortaf.

Iets wat ik wel vreemd vond was dat ik kort na de operatie kon praten, slikken, en zelfs kon drinken maar nu op de 2e dag kan ik dat niet meer? Het is vooral het slijm en zo die achter in mijn keel hangen denk ik maar dan nog... vreemd.

Een vriend van mij zei overigens dat ik eruit zie als een cabbage patch kid en voegde deze twee foto's toe:

Ik kan hem helaas geen ongelijk geven.