Dag 27: 4 Kilometer Supermarkt

Vandaag is het zaterdag en ik dacht weer te proberen om 4 km te lopen naar de Albert Heijn. Dus dat heb ik gedaan! Ik was wel weer moe, en ik moest op de terug weg 3 keer rusten op bankjes (en dat te bedenken dat ik 5 keer per week 5 km rende 1-2 maanden geleden). Ik heb mijn diclophenac genomen samen met een ibuprofen voordat ik de deur uitging en een sjaal om mijn gezicht gewikkeld (tegen de kou maar ook omdat ik, jawel, nog steeds onzeker ben over mijn gezicht). Over het algemeen neem ik geen ibuprofen en hou ik me strikt aan mijn diclophenac recept en dat is vaak genoeg. Ik neem eigenlijk alleen een extra ibuprofen wanneer ik me wat moet inspannen zoals naar het ziekenhuis, naar de supermarkt etc.

Dag 23: Elastiekje weer kapot

Ergens in de avond is mijn elastiekje geknapt, maar dit keer aan de andere kant!!! Ik heb geen idee hoe dat gebeurt is. Ik denk dat ik mijn mond iets te ver open deed, maar nog??? Morgen dus maar weer de orthodontist bellen, of ik kan wachten tot donderdag wanneer ik weer naar het ziekenhuis moet...

Mijn tong is niet helemaal geheeld maar het is al wel veel beter dan eerst; ik kan iig weer een beetje eten!

Dag 21: Weer een milkshake

Het gaat vandaag wat beter met mijn tong, maar nog steeds veel pijn en ik eet liever niets. Ik heb vandaag maar weer een milkshake gehaald; de kou voelde fijn op mijn tong. Ik poets mijn tanden nu extra vaak, en dat helpt met het verlichten van de tongpijn. 

Morgen worden de hondjes opgehaald.

Dag 20: Tongpijn

Gister vroeg naar bed gegaan, want ik denk dat dat gedoe met de honden me erg moe had gemaakt. Toen ik wakker werd deed mijn tong heel veel zeer. Gister had ik het ook al een beetje, maar vandaag is de pijn echt verschrikkelijk. Toen ik in de spiegel keek en mijn tong een beetje uitstak merkte ik dat ik allemaal kleine wondjes op mijn tong had; alsof iemand met een super scherpe rand van een papier meerdere malen over mijn tong was gegaan. Ik weet niet waar al deze wondjes vandaan komen; ik denk dat het misschien door een fruit drankje komt die ik had gedronken. Mijn mond is vrij gevoelig voor groente en fruit, en soms krijg ik blaren in mijn mond erdoor, maar ik heb volgens mij nog nooit sneeën gehad erdoor?! Ik weet niet wat anders deze wonden heeft kunnen veroorzaken, maar het doet zo'n &@^%*# pijn. Ik kan nauwelijks praten, en eten doet erg pijn. Ik heb vandaag dus maar wat rijst gemaakt met kerrie saus, omdat ik dan niet echt hoef te kauwen.

Dag 19: hondjes!!!

Vanochtend zijn mijn hondjes gearriveerd!!! Ik heb ze erg gemist dus was weer blij ze te zien. Ik wilde vandaag ook weer naar de Albert Heijn maar ik was een beetje overweldigt door de honden, dus ben niet gegaan. Ik heb wel wat kleine wandelingen gemaakt met de honden, natuurlijk wel een sjaal om mijn gezicht gedaan want ik ben nog een beetje onzeker over hoe het eruit ziet. Ik kwam een meneer tegen met zijn hond die ik wel vaker ben tegen gekomen en hij zei "Oh wow, je haar! Ik zag je om de hoek komen en het zag er heel sprookjesachtig uit". Haha, hij dacht dat ik mijn haar had geverfd voor Halloween of zo, maar neen, het is toch echt voor mijn persoonlijke entertainment haha. Wel een leuk compliment natuurlijk!

Toen ik terug kwam van een van onze wandelingen had ik de buiten door open staan om wat rommel in de container achter mijn huis te gooien en toen merkte ik dat een van mijn honden was weggelopen. Aaaaah! Ik kon dit nu echt niet hebben. In ieder geval na gezocht te hebben bleek dat hij de buurtsupermarkt was binnen gelopen (waarom weet ik ook niet, waarschijnlijk rook hij eten HAHA) en had een mevrouw die in de buurt woonde en bij de buurtsupermarkt werkte haar man gebeld en die had de hond mee naar huis genomen. Ik was gelukkig net op tijd want blijkbaar hadden ze de dierenambulance en alles al gebeld. Pffff, hij was misschien maar een kwartiertje weg?! Moet dus wel wat beter oppassen. Ik denk dat, omdat ik nog niet helemaal 100% ben, mijn reactie snelheid wat minder is en ik dingen minder snel opmerk en niet zo goed over dingen nadenk. Ik heb ook niet echt de energie om steeds rond te rennen achter mijn honden aan haha. Maar goed, dat gebeurt dus niet nog een keer :)

Dag 18: Moe

Ik was (ben) erg moe door gister. Ik denk niet dat mijn lichaam klaar was om 4 km te lopen, maar goed. Ik wilde vandaag eigenlijk mijn haren verven maar in plaats daarvan heb ik veel geslapen en wat dingetjes opgeruimd in huis. Ik ben vandaag ook angstig om te eten, omdat ik bang ben dat ik de elastiekjes weer breek dus ik ben weer terug gegaan naar mijn "liquid diet" en daardoor heb ik waarschijnlijk ook minder energie wat me ook weer meer moe maakt, zucht.

Dag 17: Orthodontist

Ik had voor vanochtend mijn wekker gezet om het ziekenhuis te bellen maar ik was heel moe, viel weer in slaap, en werd pas in de middag wakker. Ik heb toen gedoucht en me klaar gemaakt om "hopelijk" naar de orthodontist te gaan. Ik heb toen het ziekenhuis gebeld en die zeiden dat ik zelf even contact moest opnemen met mijn orthodontist om te kijken of ze me konden/wilden helpen, mocht dat niet kunnen dan kan ik altijd naar het ziekenhuis gaan. Ik heb toen mijn orthodontist gebeld, mijn situatie uitgelegd, en de assistente overlegde met een andere assistente en ik kon inderdaad meteen langs komen voor een nieuw elastiekje.

Dat klinkt makkelijker dan het was. Toen ik weg wilde gaan van huis merkte ik dat ik mijn fietsensleutel nergens kon vinden. Ik heb letterlijk een half uur gezocht en niks gevonden!!! Dat betekende dus dat ik moest lopen naar de orthodontist!!! Normaal is dat geen probleem maar ik heb net 2 weken geleden een kaakoperatie gehad, heb niet echt veel lichamelijke inspanningen ondernomen, en voelde me niet echt 100%, maar ik moest wel gaan. Voelde me een beetje licht in het hoofd, wazig... maar gewoon doorgestapt! Eenmaal bij de orthodontist kon ik meteen met de assistente meelopen naar een privé kamertje en het eerste wat ze zei was "wow wat zie je er anders uit!". Ze had me natuurlijk al vaker gezien waardoor ze commentaar kon geven op hoe ik er op dat moment uit zag haha. Ze zei wel dat ze kon zien dat ik nog zwelling en zo had en we babbelde nog even wat door over mijn herstel en zo. Toen zette ze een nieuw elastiekje in mijn mond (duurde letterlijk 3 seconden) en daarna stond ik weer buiten. Ik besloot om even langs de Albert Heijn te gaan voordat ik naar huis ging en wat kleine dingetjes te halen die ze niet hadden of te duur waren bij de supermarkt naast mijn huis.

Het was wel fijn om weer even buiten te zijn en wat "normale" dingen te doen, maar ik was weer blij toen ik thuis was!

Dag 16: Elastiekje kapot

Ik voelde me vandaag erg moe, kwam denk ik door gister, alle prikkelingen @ het ziekenhuis en zo... Maar goed, vandaag probeerde ik voor het avond eten weer wat vast te eten. Ik had nog een zak met oven aardappeltjes waarvan ik er een paar in de oven heb gelegd. Net zoals de frietjes van gister heb ik ze niet te lang in de oven gelaten om er voor te zorgen dat ze warm en zacht waren. Maar toen ik eenmaal aan het eten was brak een van mijn elastiekjes!!! En de chirurg had me geen reserve elastiekjes gegeven, aaaaah!! Paniek!!! Ik haalde het gebroken elastiekje uit mijn mond en at de rest van mijn aardappeltjes op. Het kauwen ging wel makkelijker nu een van mijn elastiekjes er uit was haha. Ik heb daarna ook goed mijn tanden schoongemaakt (dat ging nu ook makkelijker omdat het elastiekje er uit was). Ik herinnerde me dat ik kleine haar elastiekjes had en wanneer ik die dubbel vouwde kon ik 'm om mijn beugel heen doen zoals een normaal elastiekje. Dat heb ik nu dus in mijn mond zitten haha. Morgen even het ziekenhuis bellen om te vragen of ik langs de orthodontist kan gaan voor nieuwe elastiekjes. Mijn orthodontist is namelijk een 5-10 minuten fietstochtje, terwijl het ziekenhuis 20 minuten met de auto is. 

Stay tuned! 

Dag 15: Controle bij de chirurg

Vannacht niet echt veel geslapen, omdat ik denk ik (?) nerveus was voor mijn afspraak met de chirurg voor vandaag. Ik was 20-30 minuten te vroeg voor mijn afspraak, maar ik was meteen aan de beurt. Dat was wel fijn (ik hou niet van wachten). Toen ik mijn chirurg's kamer binnen kwam zei hij meteen "Hallo L. Je ziet er weer stijlvol uit zoals altijd." Dat maakte me wel aan het lachen. Hij gebruikte een ander woord dan stijlvol overigens, maar ik kan me niet meer precies herinneren wat hij zei.

Anyways, de chirurg vroeg hoe het ging en ik ging toen in de "tandartsstoel" liggen zodat hij in mijn mond kon kijken. Hij nam voorzichtig een kijkje en zei dat het er allemaal goed uit zag en dat ik mijn tanden bijzonder mooi schoon hou. Hij heeft mijn elastiekjes aan de achterkant eruit gehaald want die trokken iets te hard waardoor ik weer een open beet begon te krijgen. Wel heb ik nu nog steeds elastiekjes aan de zij/voorkant die iets strakker staan dan voorheen (en op dit moment erg hard aan het trekken zijn en het is erg oncomfortabel haha). Hij vroeg nog of ik gewricht pijn had en wreef met zijn handen aan de zijkant van zijn hoofd (slaap). Ik zei dat ik wel af en toe pijn scheuten kreeg aan de linkerkant bij mijn slaap. Hij zei dat dat inderdaad de gewrichten zijn. Hij vroeg wanneer ik de pijn had bijvoorbeeld bij eten of zo (wat? eten? mag/kan ik eten??), maar ik zei dat hij voornamelijk was als ik een hoofdtelefoon droeg of wanneer ik op die kant lig. Hij zei dat ik pijnstillers moest nemen wanneer dat gebeurde en voor de rest moet ik de pijn in de gaten houden. Hij adviseerde mij om mondbewegingen te doen (omdat mijn mond nog raar staat en ik mijn mond niet goed kan bewegen door de hechtingen). Ik moest een nieuwe afspraak maken voor volgende week en dat was mijn check-up! Toen ik de kamer verliet zag ik mijn ziekenhuis buurvrouw in de wachtkamer. Van een afstand gebaarde we naar elkaar hoe het ging haha. Ik heb er wel spijt van dat ik niet naar haar toe ben gelopen en telefoonnummers heb uitgewisseld. Ik denk dat we wel steun aan elkaar zouden kunnen hebben, maar goed... het was overigens wel goed om haar te zien want ik kon precies zien wat er nog "verkeerd" was aan haar gezicht (zwelling en zo), waardoor ik deze dingen ook kon zien in mijn eigen gezicht. Daardoor kan ik mijn eigen gezicht en herstel nu beter waarderen en zien dat ik nog een lange weg te gaan heb. Mijn volgende afspraak is overigens op donderdag!

Toen ik thuis kwam van het ziekenhuis heb ik een beetje tiramisu naar binnen gelepeld. Het was voor deze afspraak niet helemaal duidelijk voor mij wanneer ik zachtere dingen mocht gaan eten, maar toen de chirurg vroeg of ik pijn had "bij het eten" dacht ik "oh, dus ik mag gewoon proberen zachtere dingen te eten? LOL". Ik vond ook nog een zak met oven frietjes in de diepvries waar ik er een paar van heb klaargemaakt voor lunch! Ik heb ze niet te lang in de oven gelaten zodat ik zeker wist dat ze zacht genoeg waren. Het voelde wel heel raar aan omdat ik "probeerde" te kauwen, maar mijn kaken leken niet helemaal te begrijpen hoe dat werkte. Daarna heb ik een middag dutje gedaan, want vandaag was een beetje teveel voor mij denk ik haha.

Dag 14: Elke dag een beetje beter

Al bijna twee weken zijn nu voorbij sinds ik de kaakoperatie heb gehad; tijd gaat snel! Ik kan met zekerheid zeggen dat het elke dag beter gaat. Het enige waar ik nu nog tegenaan loop is dat mijn lichaam zo zwak is en dat ik het soms wat rustiger aan moet doen. Sinds ik normaal kan drinken heb ik onbewust een soort van ontbijt/lunch/dinner routine gecreëerd. Het is elke keer het zelfde maar het vult me wel. Ik drink eerst rood fruit soja melk, gevolgd door een kopje soep, gevolgd door een bekertje chocolade melk. Tussendoor drink ik welke vruchtensap ik voor die dag gekozen heb (sinaasappelsap, duo sap, cranberry sap etc.) en dat dan 3x per dag. Soms als ik 's avonds nog honger heb dan doe ik die routine nog een keer. Meestal is het genoeg om door 2 pakken soja melk heen te gaan en een fles/pak vruchtensap. Wat ongeveer 3 liter aan vloeistof is. Ik drink bijna geen water, omdat ik me snel vol voel en water heeft 0 calorieën, dus dat is gewoon zonde.

Ik kijk erg uit naar mijn afspraak met de dokter morgen. Ik hoop dat mijn vooruitgang goed genoeg is! Als ik eerlijk ben is het enige waar ik aan kan denken pannenkoeken. Dat is eigenlijk het enige waar ik aan kan denken sinds die crêpes van de How I Met Your Mother aflevering op televisie haha. It's driving me nuuuuts.

Ik ben ook vergeten te vermelden hoe het met mijn neus gaat!!! Het is allemaal afgezwakt. Ik ben nog steeds "verkouden" en de afgelopen dagen probeer ik steeds voorzichtig mijn neus te snuiten wanneer het moet, maar over het algemeen is het ergste over dus dat is fijn. Zoals ik al zei in het begin van deze post: Ik kan met zekerheid zeggen dat het elke dag beter gaat.